Meebewegen met de Frafra

Onze projectleider Eerhard Mensink schrijft over zijn laatste reis in september 2024. Funfact: in het noorden van Ghana draagt Eerhard de officieuze titel ‘Bongo Naba’. Eerhard vertelt over de laatste ontwikkelingen van onze stichting: “Deze zomer kregen we het verzoek van de metselaars uit Bongo of ze ook de grens over mochten om daar te gaan bouwen. De grens die tijdens de conferentie in 1878 in Berlijn werd bedacht om zo het continent Afrika te verdelen onder de westerse grootmachten. Hier ligt de oorsprong van de grens tussen Ghana met Burkina Faso. De bewoners van deze streek wonen dus in twee landen, Engelstalig en Franstalig. Deze talen leren ze op school, maar ze spreken natuurlijk Frafra met elkaar. De metselaars die we in deze regio hebben getraind, zagen dat er een groot tekort aan schoon drinkwater is in Burkina Faso. En doordat we als stichting in een nieuwe fase terecht zijn gekomen en steeds meer donaties krijgen, kunnen we eigenlijk de metselaars uit Bongo niet missen. Zij bouwen wekelijks cisternen.”

Hierboven zie je een aantal van de laatstgebouwde Calabash Cisternen.

Over grenzen

“De gedachte was daarom om ook in Burkina Faso een training te geven, zodat er ook daar schoon drinkwater voor de families beschikbaar komt. Het was in eerste instantie niet eenvoudig om telkens de grens te passeren. Zeg maar gerust onmogelijk. Maar door medewerking van beide zijden van de douane werd het alsnog mogelijk. We sliepen in Bongo aan de Ghanese kant van de grens en gingen elke morgen op de brommer naar Burkina om daar op 2 plekken 6 metselaren te trainen. Op het moment van schrijven zijn daar al 10 cisternen vervaardigd.”

Oude bekenden

“Na de training daar zijn we naar Sulemana, onze man in Ceera, gereisd. Daar hebben we een aantal van zijn cisternen bezocht. We waren zeer tevreden over het gedane werk. Na drie dagen zijn we verder getrokken naar Nasia, waar we al eerder een training hebben verzorgd. We sliepen bij onze vriend Hamza in zijn Sheabutter fabriek. Na een bezoek aan de chief van Nasia zijn we vertrokken naar Daboya waar we een tweede training hebben verzorgd.”

Ver weg van alles

De dorpen die we bezoeken in de landelijke gebieden van Ghana zijn voor hun drinkwater vaak aangewezen op de rivieren in hun buurt. Ik hoef denk ik niet uit te leggen wat dat voor de gezondheid betekent voor de mensen daar. Ook hier zijn op 2 plekken 6 metselaars opgeleid. Ook hier wordt op dit moment druk doorgewerkt. Er worden wekelijks nieuwe cisternen vervaardigd. Met een tussenstop voor een uitwedstrijd van de Asante Kotoko tegen Berekum Chelsea (1-1) daar Droman gegaan om daar het werk van de metselaars daar te bekijken.

Trainingscentrum

Ook was het in Droman een weerzien met onze voorzitter Alfred Atta. Hij heeft een stuk land van de chief gekregen om er een trainingscentrum voor de Calabash cisternen te bouwen. We hebben samen de situatie te plekke bekeken en we nemen het in gedachte mee naar 2025. Het zou een hele mooie ontmoetingsplek kunnen zijn voor de verschillende groepen die ieder in hun eigen gebied actief zijn elkaar te ontmoeten. Zo kan de calabash familie van elkaar leren en ondersteunen. Ook met oog op de toekomst als de stichting Ghana over de IJssel wat minder op de voorgrond acteert. Want ons uiteindelijke doel is dat we overbodig zijn.

Dit alles heeft zich in 4 weken afgespeeld. Het was een vruchtbare reis, zeker als je ziet wat er in beweging is gebracht. Twee nieuwe zeer actieve metselgroepen. Onze taak is, nu we terug zijn, er voor te zorgen dat het ze niet aan financiële middelen ontbreekt. Want er zijn nog veel families die graag een hemelwatercisterne bij hun keuken hebben. Naast dat het voor de gezondheid een inpakt heeft, geeft het ook rust tijdens de 8 droge maanden.